27-07-2014

Week 3: 21 tot 27 juli 2014

De Nationale Feestdag vierden we op de campus met een voetbalmatch UCT tegen Limpopo. Ze noemen zulke maandagen 'Explosive Mondays'. De dag voordien waren de werkmannen al bezig om het rugbyveld om te toveren in een voetbalveld. Met verfborstels vernieuwden ze de goal en er werden extra zitplaatsen gezet. Amaai, dat beloofde een groot event te worden. Toen we aankwamen, kregen we allerlei attributen om extra goed te supporteren. Die 'vind-ik-leuk'-duimen zijn hilarisch.
De match eindigde in een 1-1 gelijkstand en dat alles gebeurde pas in de laatste 20 minuten. We zaten goed, want de supporters rond ons konden goed dansen, brullen, mopjes maken en ons entertainen.

Wij supporterden mee!
Opwarming op muziek 

Leve Skype! Mijn bobonne kan het niet geloven, ze was euforisch toen ze ons zag. De kinderen van mijn broer Tim hadden superveel vragen. Ze vonden het ook erg leuk om het huisje te zien en de fruitsla die ik maakte! Met vrienden en familie praten, het lijkt alsof we bij elkaar in de living zitten. Als je alle storingen op de lijn en in de videobeelden vergeet, is het een prachtig medium!

Dinsdagavond namen we de shuttlebus richting de sporthal van de universiteit. Daar gingen we eens checken of Filip er kon badmintonnen. We kwamen een halfuur te laat toe, maar uiteindelijk maakte dat niet veel uit. Het was daar een komen en gaan. Filip kon meteen meespelen en vormde zo een gemengd dubbel. Ik zag als leek meteen dat het niveau niet echt hoog was. Hier en daar zat er wel een goede speler bij.

Filiberke in de aanval
Woensdag geeft Filip les vanaf 11u. Maandag moest hij zijn vak promoten en toen kozen er 6 of 7 studenten om zijn vak te volgen. Hij heeft de inhoud van zijn les al goed voorbereid, dat komt goed. Ik ben nu voor hem aan het duimen, hij is momenteel 36 minuten bezig. Ik zal, om hem te belonen, een lekkere spaghetti maken.
De les van Filip heet algebraïsche meetkunde, al de studenten waren aanwezig en erg aandachtig. Zo heeft hij een goede start gehad, om er vrijdag weer eens in te vliegen.

Als Filip thuiskomt maak ik een lekker
tasje koffie, vandaag konden we dat in
de zon op ons terras drinken.

Na een matchke basket, frisbee en voetbal, aten we een lekkere grote portie spaghetti. Daarna startte ik opnieuw een zoektocht op het www naar keramiek/pottenbak cursussen. Ik vond er eentje, niet te ver, belde en mag morgen (donderdag) al beginnen!! Ian Pells, de lesgever, was razend enthousiast. Ik nog meer! Zijn website: www.ianpells.com

De les begon al om 9u, dus moest ik om 8u15 de deur uit. Koud en winderig was het, ik sprong vlug een taxibusje in en een medereiziger hielp me om op de juiste plaats uit te stappen. Toen ik uitstapte was het nog een klein kwartiertje wandelen tot op de locatie. Het huis is groots, het Frank Joubert Art Centre is een echte kunstacademie. 

Mijn wekelijkse afspraak op donderdag

De mensen die in de les zaten, konden niet geloven dat ik toevallig op deze les gebotst was. Ik zit daar dus goed, yes! We zijn met 3 beginners: Kate, Kim en ik. De volgende keer zijn we met 2, want Kim kiest voor de avondles. Er werkten tegelijkertijd nog 4 gevorderden aan hun werk verder.
Ian gaf ons een rondleiding in het atelier, vertelde wat we gingen doen, toonde werken van anderen, zei waar alles stond… Toen we klei kregen moesten we het op de juiste manier kneden, zonder lucht erin te brengen. Dan maakten we er vier bollen van. Van elke bol moesten we met onze duim een potje maken. Die hebben we via de krastechniek per 2 op elkaar geplakt m.b.v. een worstje klei. Toen hadden we 2 grotere holle bollen. Daar mochten we mee experimenteren. Ik begon ernaar te kijken, mee te tikken op de tafel en plots zag ik er mooie lijnen in. Waar die lijnen elkaar raakten, maakte ik een opening. De vaas was geboren. Ik moet er nog verder aan werken, maar dat kan dus volgende week ook. De andere bol ben ik aan ’t versieren met inkervingen. Ik kijk al uit naar volgende week.

De beginnersopdracht: kommetjes
De 3 beginners op een rij: Evi, Kate, Kim

Kate was zo vriendelijk om me af te zetten in de buurt van de univ. Daar kwam ik met een brede glimlach Filip zijn bureau ingewandeld! Op de koop toe had Christine, een collega, een lekker restje gemengde sla voor ons, olé!

Het is alweer vrijdag. Dat gaat snel. Mijn taak voor vandaag: afspraken maken om appartementen te bezoeken. Het is niet echt een succes, zondag ligt er eentje vast. De rest neemt niet op of er zijn al andere geïnteresseerden! In de namiddag ontdekten we de Cavendish Mall in Claremont, daar zal ik nog veel shopplezier kunnen beleven.

Pas maar op, Flipje!
Chique shopping.

’s Avonds zijn we met een groepje van 6 op resto gegaan en daarna nogmaals van jazz gaan genieten. Deze keer speelde het Paul Newman Trio, hij is een gekende Zuid-Afrikaanse jazzgitarist. Dat was eraan te zien. Het zat in zijn bloed, zijn haar en in zijn lijf. De drummer was ook een kanjer en hij is één van de drie eigenaars van de jazzclub.

Nu de muzikanten nog...
Paul Newman
 
Het Paul Newman Trio in actie

Vandaag is het weekend goed begonnen. We zijn heerlijk gaan ontbijten in The Old Biscuit Mill. We aten croissants met crème en chocolade en dan nog een goed belegde boterham met gepocheerde eieren, rucola, spek, geroosterde kerstomaten en exotische champignons. http://www.theoldbiscuitmill.co.za/
Er zijn ook veel leuke winkeltjes met fijne prulletjes, kleding, kunst,…

Het oude fabrieksgebouw van
The Old Biscuit Mill
Ontbijten bij Saucisse Boutique Deli 
met lekkere koffie van Espresso Lab
Wijntjes kijken bij Wine@The Mill
De markt die je daar op zaterdag kan bezoeken is ook de moeite waard. http://www.neighbourgoodsmarket.co.za/ We kochten er gerookte keizersvis, lekker zwaar brood en genoten van een Brusselse wafel gemaakt door een Hollandse, ha!

Het is een populaire plek in Woodstock
Het eerste brood is nu van ons!
Toen we dat zagen, gingen we eens kijken.
Dat zal voor de volgende keer zijn, njammie!
Geproefd en goedgekeurd.
We zijn dan nog een kijkje gaan nemen verderop in Woodstock, want de verkenning is zeker nog niet compleet.

Jammer, de fietsenwinkel was toe.
De oude bakken in Woodstock
Gezellige huisjes
Op aanraden van Francesco, één van de buren en tegelijk ook een Italiaanse collega van Filip, gingen we zondag bij de autodealers van Claremont een kijkje nemen. Het draaide uit op een hele grote wandeling langs drukke banen, enkele autodealers en de ontdekking van een groot shoppingcenter vol outletwinkels. Uiteindelijk zijn we dat appartement niet meer gaan bekijken.
Louche keet, slechte wagens en véél km op de teller
Duur, de auto's zijn wel in betere staat

Wat er deze week nog gebeurde in the picture:
Francesco was er verliefd op,
dus kocht hij deze Kever
Er is een vlinder geboren
Hij liet zijn vleugels opdrogen aan onze voordeur
Hier spelen we basketbal
Filip is de amateur
Evi is de professional
Mopje van de week:

Een beetje lachen met het Afrikaans...


En jij voor ons Zuid-Afrika
Geen voertuigen
School
Meisjes
Vertaal zelf maar...

16-07-2014

Week 2: 14 tot 20 juli 2014

Ik ben op maandag alleen naar de circusschool gegaan. Op zich niet stoer, maar wel een beleving. Ik wou en zou de weg vinden. Sommige mensen kunnen beamen dat ik veel hulpjes nodig heb om de weg te onthouden. Het busje stopte op een andere plaats dan zaterdag (extra uitdaging), maar toen zag ik een gebouw dat in mijn geheugen gegrift stond. Op die manier vond ik toch makkelijk de weg.
De circushal! Groot, schoon en voor iedereen.

In de circusschool waren er jongeren aan het trainen en ze waren erg goed bezig. Ik werd geholpen door Sam, een Québécois, die mij even mijn verhaal liet doen en me dan de applicatieformulieren liet invullen. Dat leek meteen erg serieus, ik ben namelijk niet de enige die vrijwilligerswerk wil doen bij Zip Zap. Volgende week weet ik meer, ik heb alleszins veel goesting om voor hen iets te betekenen.

Zip Zap circusschool met op de achtergrond de Tafelberg

We moesten nog een keer bij de bank passeren voor een bankkaart voor mij. Ten eerste is passeren niet het juiste werkwoord. Ze heeft ons langer dan een halfuur bezig gehouden met allerlei formulieren en toen ze ontdekte dat we na 1 week nog altijd geen telefoonnummer hadden, bekeek ze ons nogal raar. Blijkbaar is dat essentieel om veel officiële zaken geregeld te krijgen. Dus bij deze, ondertussen hebben we een Zuid-Afrikaans telefoonnummer… Als je het graag kent, geef me een seintje ;-).


Ondertussen is Filip zijn bureau aan de UCT ingericht en is hij aan ’t werk. Zie hier de bewijzen en de weg die hij te voet aflegt van zijn bureau naar huis.

Filip in zijn bureau, hard aan het werk, zoals altijd.
De trappen naar de campus
Gezellig grasveldje op de weg.

Langs de autostrade.



Geheim paadje.


Een Hollandse windmolen.
Hier wonen we.



Donderdag was een vreselijke dag. Het regende pijpenstelen, zo erg dat er rivieren over de straten stroomden. Toen ik naar buiten ging om inkopen te doen, zag ik verschillende mensen met laarzen aan, grappig, dacht ik. Toen ik thuiskwam met natte sokken, vond ik ze eerder slim!

Als het slecht weer is, werkt Filip thuis. De bureau kreeg een nieuwe plaats.

Aan 't werk, met dat nieuw gerief!
Op zo’n druilerige dag bakte ik 2 cakes. Alles wat we daarvoor nodig hadden, kocht ik in onze favoriete winkel PnP. Toen ik aan het deeg begon, had ik toch een beetje stress, de laatste pogingen waren niet echt een succes te noemen. Vraag dat maar aan mijn collega’s van ’t Villegastje. Haha, die mop wordt nog vaak verteld. Hoe Edith mijn cake aansneed en ontdekte dat de binnenkant nog rauw was!! Gênant, ik stond daar schoon met mijn mislukte cake om mijn benoeming te vieren!!!


Uiteindelijk aten we rond 17u lekkere cake met verse koffie. Yes, missie geslaagd!

Het werd goedgekeurd.

Of toch een tipje van de sluier?
Ik heb me ook erg geamuseerd met de puzzel die ik van mijn vrienden kreeg. Het zijn toch zotte bengels. Ze hebben van alles in mijn huis uitgespookt, daar een foto van genomen, om er dan een puzzel van te laten maken. Nu moet ik puzzelen, zonder de originele foto te kennen. Moeilijk, maar wat ik al ontdekt heb, is eigenlijk niet voor publicatie vatbaar.






Van mijn broer Tim en zijn vrouw Imme kreeg ik ‘Het enige echte kleurboek voor volwassenen’. Het ideale tijdverdrijf om dode momenten te vullen, jeej en merci! Ik doe ook wat aan recyclage...
Van een eierdoos een kommetje gemaakt.
Ondertussen is het al kapot!

Ja, ja, dat is leuk!
Vrijdag waren we ’s avonds uitgenodigd om iets te gaan drinken met de collega’s van Filip. Jesse, Christine, John en Sarah waren er. We dronken iets in de pub van de UCT, die echt op een café lijkt. De collega’s zijn erg sympathiek en behulpzaam. Al onze vragen i.v.m. auto kopen, appartement vinden, bankkaarten,… kregen een antwoord. Zij zijn stuk voor stuk geïntegreerde buitenlanders in Kaapstad.

De Ierse Pub in UCT.

De collega's: Jesse, Sarah, Christine, John en Filip.
Daarna gingen we een veggie pizza eten met Jesse, om daarna een jazzconcert bij te wonen. Het concert was erg intiem en rustgevend, in een piepkleine frisse ruimte. De muzikanten waren heel bekwaam, vooral de basgitarist, amaai, die had soepele en snelle vingers!! Het was een erg leuke avond uit. 

Het Jazz café links en de Pizzakeet rechts.
Pizza met brie met veenbessen en
 ééntje met gegrilde groenten. 

Hij was de beste!
Time for some Jazz.
De hele band

Jazz en saxofoon, zalig.











Zaterdag was de verkenningsdag met als doel: waar willen we wonen? Eén ding weten we al, niet meer in Mowbray aan de Main Road, want daar zitten we nu. Het zicht aan de achterkant is geweldig, maar langs de voorkant is die drukke baan ongezellig en lawaaierig. We ontdekten op onze verkenning:

Vredehoek: met de hoge blokken (“tamponblokken” genoemd), de prachtige zichten en wandelpaden naar de top van de Tafelberg.

De tampontorens, zo staan er daar 3!
Overal natuur









Vredehoek en de Tafelberg.
Oranjezicht: met de gemeenschappelijke dorpstuin en de zaterdagse biomarkt.

Biomarkt in Oranjezicht
Samen happy in Oranjezicht

Een sociaal project, samen tuinieren, vlak naast de biomarkt.

Gardens: kortbij de stad, met gezellige winkels en cafés en een groot park.

Dit is ook de realiteit in Gardens.

Love








Street art in Gardens.


Ik zag hem eerst.


Kaapstad City: ten midden van alles wat de stad te bieden heeft.

Kaapstad City, Long Street

Long Street, de andere kant


Zondag is de wandeldag geworden. Zo blijkt dat voor veel mensen te zijn. De berg die we elke dag bewonderen, zijn we opgeklommen. De top deden we niet, want een ongeruste wandelaar raadde ons dat af. Het is blijkbaar een moeilijke beklimming, waar je tijd voor moet uittrekken en we hadden geen gsm bij. Stel je voor dat er iets zou gebeuren…
We hebben braaf geluisterd en gestopt aan het punt waar je opeens verticaal omhoog moet klimmen. Onderweg waren we ook al fameuze hellingen opgeklommen, maar deze is buiten categorie (zoals de Tour de France het zou benoemen).
Flippie kiest de steilste weg naar de rechter berg.

Een overweldigend panorama.

In de zee zie je Robbeneiland liggen.

De hoogste top van vandaag.

Afdalen is fun!


Ik ben fan van de vogels die hier vliegen, dus als ik kan, fotografeer ik ze.

Kaapse witoog
Kleine kraaghoningzuiger


Kleine kraaghoningzuiger
Kaapse kanarie


Mopje van de week:
Hoe hang ik een losgekomen airco opnieuw omhoog in Mowbray?

Haha, wat een fail!