Week 4: 28 juli tot 3 augustus 2014

Deze week speelde de UCT tegen de Tuks (uit Pretoria). De match begon goed, na 10 minuten scoorde de thuisploeg. Het kot stond op stelten, zalig om te zien en om mee uit de bol te gaan. Net voor half-time viel een tegengoal, dat was minder qua sfeer. In de tweede helft slikte de UCT nog een goal. Ze bleven vechten, maar jammer genoeg konden ze de scheve situatie niet meer rechttrekken. Zo eindigde de match in 1-2. Er vielen deze week minder gewonden, daaruit concludeer ik: het was voetbal, geen rugby!

De ambiance zat erin bij deze supporters.

Dit is de keeper van de Tuks, mooi?

Voetbal met een view.

Toen riepen de supporters:
"Go Duckie, go Duckie!"

De autojacht is ingezet! We zagen er ondertussen al 4. We hebben een prachtige techniek uitgevonden. We laten ze met de auto tot bij ons komen en maken hier op de parking een veilig testritje.

We beslisten dat de Renault Scenic met de rare kilometertelling het niet haalt, de andere vuile en oudere Renault Scenic staat op de derde plaats. Nu zijn we serieus aan ’t twijfelen tussen de Ford Fiesta en de Renault Clio. Zolang de auto ons veilig overal naartoe brengt, ben ik al tevreden.

Netball lijkt op korfbal en is hier een nationale sport voor vrouwen. Toevallig begon de training van de Forest Hill meisjes terwijl wij op het basketveldje een balleke aan ’t gooien waren. Filip vroeg of ik mocht meedoen. Ik durfde eerst niet, want ik ken niets van de regels. En die zijn vreselijk ingewikkeld. We begonnen met een fijne opwarming, daarna gooiden we per 2 de bal 150 keer naar elkaar en dat op 3 verschillende manieren. Hieronder zie je een afbeelding van de posities op het veld. Iedere speler draagt een hesje met daarop de letter van zijn positie. Vb. GA = goal attack (goal aanvaller en mag in het doel gooien wanneer ze in de halve cirkel staat, ze mag in vak 1, 2 en 3 komen). Zo heeft elke positie aparte regels, die ik hier niet zal uitleggen. Dat kan wel in een privémailtje. ;-)

De 2 wedstrijden op het einde van de training keek ik vanaf de zijlijn en kreeg ik uitleg van één van de speelsters. Ze waren allemaal super lief. Toen ik ze tijdens de week nog eens tegenkwam, kreeg ik een grote glimlach en een goedendag, tof!

De stretching na 2 toertjes lopen.

Trainen met de Forest Hill Girls.

We kokkerellen hier als de besten in onze ouderwetse keuken. Filip is de chef en ik ben de hulpkok, een topteam. Kijk eens wat we in de afgelopen maand al naar binnen smikkelden.

De muesli was niet lekker,
dus maakte ik er koekjes van.

Het koekjesmonster.

Deze gekke groente is een butternut,
een soort pompoen. Heerlijk in curry.

Een Belgische ovenschotel = winterse kost.

Overheerlijke gemarineerde lamsbout!

Dit koopje werd een gezonde fruitsalade.

Tijdens de keramiekcursus heb ik geleerd om een dekseltje voor mijn 2^de pot te maken. De vaas is afgewerkt met ruwe inkervingen.

Ze gaat de bakoven in,
ben benieuwd naar het resultaat.

Ik kom graag naar de les en kijk uit naar de volgende opdrachten. Ik heb zelfs een ‘lelijke’ outfit gekocht t.w.v. 140R (= 10 euro), zodat ik me volledig kan laten gaan! Kate en ik leren elkaar ondertussen beter kennen. Filip maakte de grap dat ik al 1 vriendin heb! Volgende week plannen we om eens een koffie te gaan drinken. Ze is super vriendelijk en heeft veel te vertellen over alle plekken waar ze al gewoond heeft. Steve, één van de ervaren keramiekers, is geïnteresseerd in circus. Zijn kinderen willen leren éénwieleren, dus daar kan ik bij helpen.

Dat brengt me bij de circusschool, die laten niet echt iets van zich horen. Ik stuurde hen nog eens een mail en daarna kreeg ik de volgende uitleg. De persoon die verantwoordelijk is voor de vrijwilligers was tot 25 juli op vakantie. Daardoor kreeg ik geen reactie, deze week zouden ze over mijn aanvraag gepraat hebben. Ik wacht geduldig af. This is Africa, zegt iedereen…

We hebben een heus wandelweekend achter de rug. Via een collega van Filip (Margaret) leerden we de wandelgroep ‘The Peninsula Ramblers’ kennen. Zaterdag was er om 12u30 afgesproken aan Kloofnek. Daar kwamen er 15 wandelaars aangestormd, waarvan de meerderheid boven de 50 was. Oeps.

De wandeling langsheen de Pipe Track was heel schoon en niet vermoeiend. Toen we op het einde The Glen indaalden en weer opklommen, liep het zweet wel van mijn rug. Sommige oudjes verdienden een medaille! 70 jaar en nog zo fit… Dat moet je hen eens nadoen. Er hing ergens een touw aan een boom. Samen met Andrea liep ik erheen, zo waren wij zeker de eersten die konden zwieren. Haha, dat was lachen.

Deze pijpleiding volgden we.

De Protea

Romantisch

Lion's Head in de wolken

Hopla, zwieren is leuk!

Glenda al zwierend

Glenda al klimmend

Tijdens deze wandeling leerden we Ian en Glenda kennen, een zalig koppel. Ian is 70 en in topvorm. Glenda vertelde ons dat er op zondag een langere wandeling gepland stond en Ian ging ook mee. Over de Tafelberg en zo helemaal naar Constantia! Dat zag er cool uit.

Zondagochtend om 7u50 stond Ian op ons te wachten aan de Pick ‘n Pay. We reden met hem mee naar het uiterste punt van Kloofnek. Daar werd er weer een groep gevormd en nu was de gemiddelde leeftijd duidelijk lager. Door de dikke mist werd het een andere wandeling dan gepland. Het zou te gevaarlijk zijn om omhoog te klimmen. Jammer. We hadden echt pech met het weer vandaag. Eerst die dikke mist, waardoor je iemand die 100m voor jou liep niet zag lopen. Daarna kwam de motregen in Newlands en die werd harder tot voorbij Kirstenbosch. We namen een pauze op een erg gezellige plek, Lia vergat haar regenjas daar en moest helemaal terug wandelen. Onderweg leerde ik een beetje Afrikaans en Ian leerde Vlaams. We speelden een woordenspel, babbelden met elkaar, maakten veel grapjes en voor ik het goed besefte waren we opeens in Constantia! We hadden 6u gewandeld. Samen met die 4u van gisteren is dat echt wel veel. We kunnen spreken over een overdosis of een record. Wat het ook is, het was erg plezant en het heeft deugd gedaan.