Week 10: 8 tot 14 september 2014

Maandag ging ik met Zip Zap naar het jeugdontmoetingscentrum in Khayelitsha. Iedereen kreeg van de jongeren bij aankomst een knuffel.
Ze startten de les met een opwarmingsspel, de lesgever gaf daarna een jongen de taak om iedereen de opwarmingsoefeningen te tonen. Hij kroop het podium op en de hele bende deed hem na, spectaculair die discipline.
Daarna maakten ze 3 groepen om het optreden voor te bereiden.

Barbier in Khayelitsha.

De zaal moest nog worden klaar gezet.

Het opwarmingsspel 'The river'.

De opwarmingsoefeningen.

Dinsdag was ik het huisvrouwtje. Ik maakte een amandelcake, haakte de bloempothoes af en deed wat verder aan de puzzel. De puzzel moet klaar, want op 1 oktober verhuizen we. Ik keek er niet naar uit want het is keimoeilijk om grijze stukjes in mekaar te puzzelen. In de namiddag had ik een date: ik dronk een koffie met Kate.

De amandelen malen ging wat moeilijk.

Met dit maak je dat!

Eerst de grijze stukjes sorteren qua vorm
en ze dan 1 per 1 een plaats geven.

De circusles op woensdag was populair. Er waren veel kinderen doordat ze net ervoor voorlichtingsles kregen. Deze kinderen zijn HIV-positief en stap voor stap komen ze dit te weten. De kinderen die we op woensdag zien, kennen hun diagnose nog niet. De kinderen die we op maandag zien, weten het wel al. Liso is de coördinator. Hij speelde veel zangspelletjes met de kinderen en dat allemaal in het Xhosa. Dat is één van de landstalen. Daarna bouwden we piramides en mochten ze allerlei circustechnieken oefenen.

Hier zingen ze het muggenlied.

De huisjes naast de N2.

Toen ik thuiskwam heb ik een mega portie spaghetti gemaakt. Ik zag Els (en Lukas eventjes) op Skype. Daarna vertrokken we naar de voetbal. Zuid-Afrika speelde tegen Nigeria in een stadion van het W.K. 2010! Indrukwekkend en vol ambiance, ook al viel er geen enkele goal.

Groenpuntstadion, 68000 zitplaatsen.
We waren met 32442 aanwezig.

We waren zó blij.

Links van ons zaten de luidste supporters.

Ze maakten er een feestje van!

Donderdag was ik bijna de hele keramiekles bezig met cactussen maken en er staat nog veel ander werk te wachten. Ik heb nog niets dat helemaal klaar is naar huis kunnen brengen.

Ik kreeg zelfs een compliment van Ian.

Vrijdag was het de wekelijkse vergadering van Zip Zap, nadien deed ik mee met de les van de gevorderden. Wat deden we? Grondacrobatie met Liso, paalklimmen met Timo en stretching met Bekkie. Daarna oefende ik met de kegels, ondertussen kan ik 16 keer met 2 kegels jongleren, dat moet veel beter.

De kast met jongleermateriaal opgeruimd.

Mooi gestapeld door een jongen.

The Lunatricks moesten hun act oefenen.

We organiseerden op zaterdagvoormiddag een korte MTB training op een veldje vlakbij. Het is een klein MTB-park, met jumps, bobbels en bochten. Dat zijn de dingen die we moeten trainen. Er was iets mis met de spaken van Filip’s fiets, dus gebruikte hij ook mijn MTB.

De jump links van Filip deden we nog niet.

Let op die schone benen!

Op de middag werden we door Henry opgehaald om te gaan wandelen met The Ramblers. Het was een blij weerzien met onze wandelvrienden. We gingen over de Gantauw Pass. Die werd in de 18de eeuw gebruikt als hoofdweg over de berg. Je ziet nog steeds de groeven van de karrenwielen in de rotsen.

De leider van vandaag: Kyle!

Een vleesetend plantje naast de weg.

De groeven van de karrenwielen!!

Emmie met het enige echte Ramblers
embleem op de pet :-) en haar broer Adam.

De kortste weg nemen heeft zo zijn gevolgen.

We hadden op zondag gepland om te MTB’en, maar de spaken werkten niet goed mee. Links - rechts en draaien maar, het heeft niet geholpen, het heeft wel een extra slag in het wiel gecreëerd.

We moesten naar buiten om onze zinnen te verzetten, want op de middag kregen we droevig nieuws. Meter, de moeder van Evi’s mama, overleed aan longkanker na minder dan 3 maanden geleden de diagnose gekregen te hebben. Ze is zonder pijn kunnen inslapen, dat stelt me gerust. Het is niet zo fijn om ver weg te zijn als zulke dingen gebeuren. Daarom ging ik vandaag voor haar een berg beklimmen. Het heeft me moed gekost, ik was werkelijk helemaal uitgeput. We vertrokken in Tokai Forest en klommen eerst naar de grot 'Het Olifantenoog', daarna gingen we nog hoger naar Constantiaberg.