Week 13: 29 september tot 5 oktober 2014

Een samenvatting van deze week
Keramiek
De cactussen zijn klaar om gebakken te worden. Ik heb me bijna de hele les bezig gehouden met ze te beschilderen. Eerst werkte ik de ogen van het monster van Kate af. Ik vind het erg jammer dat ze er voor een tijdje niet zal zijn, want ze zal volgende week een operatie aan haar nek ondergaan.

Zo ziet de bakoven eruit.

De andere oven zat vol.

Kate's geweldig monster.

Mijn schattige cactussen.

Circus
De acrobaten van Zip Zap zijn sterke mannen. Ik liet ze elkaar heffen en dragen en zo kwamen we tot mooie kunstjes. Ik hoop dat de volgende keer iedereen goed zal meedoen, want er waren er 2 die niets wouden doen... Dat was minder fijn.
Na de schapenkop van vorige week werd er deze week aan de kant van de weg in de sloppenwijk een varkensoor gekocht. De drie jongens die met ons meereden hadden dat nog nooit gegeten en zaten daar echt te blinken van geluk. Ik mocht proeven en deze keer deed ik het ook. Gelatine met varkenssmaak, zo kan ik het omschrijven.

Zip Zap begeleiding: Nair, Lizo, Arnold, Holly en Emile.

Het varkensoor.

De binnenkant.

De eenwieler was deze week mijn circusvriend.

Verhuis
We wonen nu Aan Die Weide. De verhuis verliep vlotjes: slechts 2 keer de auto gevuld en leeg gehaald. Het was eens anders om zonder verhuisdozen in te pakken, de plastieken zakjes kwamen goed van pas.
Ons nieuwe plekje is vredevol, gezellig en een pak moderner. Van onze tuin, eigenlijk een groot terras, gaan we veel genieten, want de zomer is in aantocht!

De zakjesverhuis.

Eten op ons groot terras is de max!

Huisvrouwtje en de trukendoos.

Sport en uitstapjes
Vlakbij is er een klein parkje en daar hebben we onze voetbalschoenen getest. Je moet er wel een beetje opletten voor de hondenpoep. Filip sjotte alle ballen binnen, ik moet de Courtois in mij nog naar boven halen, vrees ik.

Met de MTB's reden we een flinke toer in Tokai Forest. Het kaartje met de mogelijke fietsroutes waren we thuis vergeten, dus was het een beetje een avontuur op de berg. De routes naar beneden - down hill- waren erg moeilijk. Ik was twee keer niet op mijn gemak. Eerst moesten we een grote groep bavianen passeren en snel daarna ging Filip op een splitsing naar rechts en ik naar links. Ik had dat niet meteen door, dus opeens voelde ik dat er iets mis was. Na verschillende keer schreeuwen 'Flipje - Filip!' kwam er van ver een reactie. OEF!!!

Geleidelijk aan stijgen met dit zicht valt goed mee.

Een deel van de groep bavianen op de weg.

Papa baviaan.

Hier waren we de weg kwijt.

Na de tocht aten we lekkere kippentaart.

Ik vind dit super grappig, hahaha!

We wonen op 1 km van Rondebosch Common, dat is een gigantisch park. We hebben het goede voornemen om er 2 keer in de week te gaan joggen. We stappen er naartoe en dan lopen we ons eigen parcours in de wirwar van weggetjes doorheen het park.

De ligging is perfect zo naast de Tafelberg.

In het midden zie je het park.

We zijn hier omgeven door de oceanen, dus deze week gingen we op zoek naar 1 van de 2. De Atlantische Oceaan is wild en fris, maar toch lokt die veel volk. Op elk stukje strand, gras en schaduw zaten er mensen te genieten van het stralende weer. Wij wandelden langs de promenade en zochten afkoeling in de schaduw.

Even de temperatuur controleren.

Een zonnige zondag.

Hoor je het?

Bij de zee past een ijsje perfect!

Kunst voor het goede doel, foute hoek.

Bescherm de neushoorns, juiste hoek.

Bezige bijtjes
Dat zijn mensen die zich goed weten bezig te houden, hieronder een paar voorbeelden van deze week.

'Wat hebben we al gezien?'-tekening.

Haakpen, wol, zon én actie!

Snookertraining op de tablet.

Smullen en lekkerbekken
We ontdekten een Chinees restaurant met kwaliteitsvoeding. Het was onze eerste keer dat we een afhaalmaaltijd aten in Kaapstad!